ارتباط درمان های ضد دیابت با قطع اندام تحتانی، مرگ و میر و هزینه های مراقبت های بهداشتی بر اساس یک مطالعه کوهورت گذشته نگر در تایوان

محققان خطرات پیامدهای بالینی، مرگ و میر و هزینه های مراقبت های بهداشتی را در میان بیمارانی که اخیرا تحت درمان با کلاسهای مختلف داروهای ضد دیابت قرار گرفته بودند، با هم مقایسه کردند. این یک مطالعه همگروهی گذشته نگر مبتنی بر جمعیت، مصرف کنندگان جدید این داروها با استفاده از بانک اطلاعات ملی بیمه سلامت تایوان از 2 مه 2015 تا 30 سپتامبر 2017 بود.

افراد براساس اولین نسخه از داروهای ضد دیابت که از 1 مه 2016 و بعد از آن تجویز شده بود، در گروه درمان دارویی قرار گرفتند، این داروها شامل: مهارکننده های  SGLT-2، مهار کننده های DPP-4، آگونیست های GLP-1 یا داروهای قدیمی تر (متفورمین و غیره).

نتایج بالینی شامل قطع اندام تحتانی، بیماری عروق محیطی، ایسکمی اندام حیاتی، استئومیلیت و زخم بود. محققان 1،222،436 فرد واجد شرایط را شناسایی کردند. پس از تعدیل نتایج، مشخص گردید که میزان مرگ و میر کاربران جدید مهارکننده های SGLT-2 در مقایسه با کاربران جدید مهارکننده های DPP-4 یا داروهای قدیمی تر، 73٪ پایین تر است، و هزینه ی کل مراقبتهای بهداشتی کاربران جدید مهارکننده های SGLT-2، 36٪  کمتر از آگونیست های GLP-1 بود.

 با این حال، از نظر آماری تفاوت معناداری در خطر قطع اندام تحتانی در بین گروه های دارویی وجود نداشت. این مطالعه نشان داد که مهار کننده های SGLT-2 در مقایسه با مهارکننده های DPP 4 با مرگ و میر کمتری و در مقایسه با آگونیست های GLP-1 هزینه کمتری دارند.

منبع:

https://www.nature.com/articles/s41598-021-86516-4

Scientific Reports volume 11, Article number: 7000 (2021)